Afgelopen weekend zou ik een gooi doen naar een derde zege te Spa. Drie op een rij zou mooi zijn. Vooraf wist ik dat ik rekening moest houden met Huub en Fabian. Het zou mij dus niet op een dienblad gepresenteerd worden.
Op training voelden de benen goed aan. Poilus was reeds verwerkt, daar moet één of andere buikinfectie de boosdoener geweest zijn, voor winst moet alles van een leien dakje verlopen...
De weken voordien had ik vooral de nadruk gelegd op kwaliteit om met scherp te kunnen schieten. Qua inhoud maakte ik mij weinig zorgen. Het zou er op aankomen om de snellere benen van een concurent te kunnen pareren.
De editie 2014 zou er een eentje worden overgoten met zon. Voeding zou hier dus een grote rol spelen. In de bidons zat de Overstims Hydrixir Longue Distance afwisseldende smaken citroen en munt, dit om de oververzadiging tegen te gaan. Als gels zouden de Antioxidant en de energix gels mij moeten over de 55km helpen. Voor de pikantere delen had ik ook een paar coup de fouet (instant energie) en voor de finale wat cafein gels.
De dagen voordien had ik mijn lijf al vol gegoten met het goddelijke Malto antioxidant. En op de wedstrijd dag stond een gatosport op het ontbijt. Aan de start nog een warm'up drank. Dus ik zou er volledig klaar voor zijn.
Van bij de start vertrok Huub als een speer. Ik liet onmiddellijk het gat vallen, met de wetenschap als hij dit zo kan uitzingen is hij zeker de onverdiende winaar, of de andere mogelijkheid was dat hij hier reeds vroeg een ganse batterij bommen aan het (ver)smijten was. Natuurlijk heeft Huub zijn jeugdige leeftijd in het voordeel en hij liep steeds verder uit. Na 30 km wedstrijd had hij een 6-tal minuten voorsprong verzameld. Geen reden tot paniek, geen man overboord. Want er stonden nog 25 kilometers op het menu. Uit de vorige edities wist ik dat de laatste 15 kilometers zeer makkelijk lopen en daar zou ik mijn duivels ontbinden. Daar was het plan om het vuur vanuit mijn gat te laten vlammen. Ik wist dat je daar met frisse benen makelijk tegen de 15-16km/u kan lopen.
Helaas heeft dit laatste niet kunnen zijn, geen finale, geen vuur uit mijn gat, wel uit mijn oren toen ik vaststelde dat ik ergens mislopen was. Ik had ergens een afslag gemist en zo een ravito gemist en zo ook een 3-tal kilometers te weinig gelopen. Zodoende dat ik ongewild in eerste positie lag/stond/wachte/vloekte... Ik moest wachten op Huub en zo besloten we van de finale een gezondheidswandeling te maken. Zo hadden we de tijd om te lachen en te grappen. Ondertussen had ik reeds vernomen dat ik niet in het classement zou komen, wat zonde was maar ook eerlijk. Als je afwijkt van je route wordt je uit koers gesmeten, zo simpel is dat.
Aan de finish een raar scenario nummer 2 DSQ, nummer 3 DSQ en nummer 4 die opschuift naar een tweede plaats, kwestie van economisch met je krachten om te springen ;-) Traillopen is dus meer dan hardlopen, goed uit je doppen kijken is even belangrijk...
Maar met een goed gemoed kon ik huiswaarst keren. Met het idee dat ik weer kan meespelen voor winst is voor mij even belangrijk. De benen voelden goed aan de tank was bijlange nog niet leeg. En het allerbelangrijkste, uiteindelijk heb ik een zeer mooie dag beleefd te Spa. Een uitdagend parcours en jagen op een jonge hengst. Met dit in het achterhoofd kan ik mij nu terug focusen op La Bouilonante, waar ik hopelijk op het rechte pad blijf...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten